بیماری کوشینگ، که به آن هایپرآدرنوکورتیکوئیدیسم نیز گفته می‌شود، یک اختلال هورمونی شایع در سگ‌ها است. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که بدن سگ بیش از حد هورمون کورتیزول تولید کند. کورتیزول به طور طبیعی توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود و نقش مهمی در تنظیم بسیاری از عملکردهای بدن از جمله متابولیسم، سیستم ایمنی و پاسخ به استرس دارد. اما تولید بیش از حد آن می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود.

اگر نگران سلامت سگ خود هستید و به بیماری کوشینگ مشکوکید، خواندن این مطلب برای شما بسیار مفید خواهد بود. در اینجا 19 نکته مهم درباره این بیماری را بررسی می‌کنیم تا اطلاعات کاملی در این زمینه کسب کنید.

• 🌐1. علائم رایج: از علائم شایع بیماری کوشینگ در سگ‌ها می‌توان به تشنگی و ادرار بیش از حد، افزایش اشتها، ریزش مو (به ویژه در قسمت تنه)، پوست نازک و شکننده، شکم برآمده (به اصطلاح شکم دیگی)، و خستگی اشاره کرد.
• 🌐2. علل بیماری: دو نوع اصلی بیماری کوشینگ وجود دارد: وابسته به غده هیپوفیز (حدود 85 درصد موارد) و وابسته به غده فوق کلیوی (حدود 15 درصد موارد). نوع هیپوفیزی به دلیل وجود تومور در غده هیپوفیز رخ می‌دهد که باعث تولید بیش از حد ACTH (هورمون محرک قشر آدرنال) و در نتیجه تولید بیش از حد کورتیزول می‌شود. نوع آدرنالی به دلیل وجود تومور در غده فوق کلیوی رخ می‌دهد که مستقیماً باعث تولید بیش از حد کورتیزول می‌شود.
• 🌐3. تشخیص بیماری: تشخیص بیماری کوشینگ معمولاً شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، آزمایش خون (مانند CBC، بیوشیمی خون و آنالیز ادرار) و آزمایش‌های هورمونی (مانند تست تحریک ACTH و تست سرکوب دگزامتازون با دوز پایین) است. گاهی اوقات، سونوگرافی یا CT اسکن نیز برای بررسی غدد فوق کلیوی و هیپوفیز انجام می‌شود.
• 🌐4. تست تحریک ACTH: این تست میزان کورتیزول تولید شده توسط غدد فوق کلیوی را قبل و بعد از تزریق ACTH اندازه گیری می کند. در سگ های مبتلا به کوشینگ، سطح کورتیزول پس از تزریق ACTH به طور غیرطبیعی بالا می رود.
• 🌐5. تست سرکوب دگزامتازون با دوز پایین (LDDS): این تست بررسی می کند که آیا بدن سگ می‌تواند با دوز پایین دگزامتازون، تولید کورتیزول را سرکوب کند یا خیر. در سگ های مبتلا به کوشینگ، تولید کورتیزول به طور موثر سرکوب نمی شود.
• 🌐6. درمان دارویی: شایع ترین درمان برای بیماری کوشینگ وابسته به غده هیپوفیز، بهره‌گیری از داروهایی مانند تریلوستان (Vetoryl) یا لیزودرن (Lysodren) است. این داروها تولید کورتیزول را در غدد فوق کلیوی کاهش می‌دهند.
• 🌐7. درمان جراحی: در مواردی که بیماری کوشینگ به دلیل وجود تومور در غده فوق کلیوی باشد، جراحی برای برداشتن تومور ممکن است گزینه مناسبی باشد.
• 🌐8. عوارض جانبی داروها: داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری کوشینگ می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، از جمله بی‌اشتهایی، استفراغ، اسهال، بی‌حالی و در موارد نادر، نارسایی آدرنال. دامپزشک شما باید سگ شما را به دقت تحت نظر داشته باشد تا عوارض جانبی را به حداقل برساند.
• 🌐9. نظارت منظم: سگ‌های مبتلا به بیماری کوشینگ باید به طور منظم توسط دامپزشک معاینه شوند و آزمایش خون انجام دهند تا سطح کورتیزول آنها کنترل شود و دارو درمانی به درستی تنظیم گردد.
• 🌐10. کنترل وزن: سگ‌های مبتلا به بیماری کوشینگ اغلب دچار افزایش وزن می‌شوند. تغذیه مناسب و ورزش منظم برای حفظ وزن سالم بسیار مهم است.
• 🌐11. مدیریت پوست: به دلیل نازک شدن پوست و ریزش مو، پوست سگ‌های مبتلا به بیماری کوشینگ بیشتر مستعد عفونت است. مراقبت از پوست و بهره‌گیری از شامپوهای ملایم می‌تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.
• 🌐12. عفونت های ادراری: سگ های مبتلا به کوشینگ به دلیل رقیق شدن ادرار و سرکوب سیستم ایمنی، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های ادراری هستند.
• 🌐13. دیابت: بیماری کوشینگ می‌تواند مقاومت به انسولین را افزایش دهد و خطر ابتلا به دیابت را در سگ ها افزایش دهد.
• 🌐14. لخته شدن خون: سگ های مبتلا به کوشینگ در معرض خطر بیشتری برای لخته شدن خون (ترومبوآمبولی) هستند.
• 🌐15. کیفیت زندگی: با درمان مناسب و مراقبت های حمایتی، سگ های مبتلا به بیماری کوشینگ میتوانند زندگی طولانی و با کیفیتی داشته باشند.



• 🌐16. مهم بودن تشخیص زودهنگام: تشخیص و درمان زودهنگام بیماری کوشینگ می‌تواند از بروز عوارض جدی تر جلوگیری کند.
• 🌐17. اهمیت همکاری با دامپزشک: همکاری نزدیک با دامپزشک برای مدیریت موفقیت آمیز بیماری کوشینگ در سگ شما ضروری است.
• 🌐18. درمان خانگی: هیچ درمان خانگی موثری برای بیماری کوشینگ وجود ندارد. درمان باید تحت نظر دامپزشک انجام شود.
• 🌐19. هزینه درمان: درمان بیماری کوشینگ می‌تواند پرهزینه باشد، بنابراین باید از ابتدا با دامپزشک خود در مورد هزینه های احتمالی صحبت کنید.

با آگاهی از علائم، تشخیص و درمان بیماری کوشینگ، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا زندگی سالم و شادتری داشته باشد.

امیدواریم این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد بیماری کوشینگ در سگ‌ها در اختیار شما قرار داده باشد.

19 نکته کلیدی درباره بیماری کوشینگ در سگ‌ها

بیماری کوشینگ چیست؟

بیماری کوشینگ (هیپرآدرنوکورتیسیسم) یک اختلال هورمونی است که در سگ ها رخ می دهد و زمانی ایجاد می شود که بدن بیش از حد هورمون کورتیزول تولید کند. کورتیزول یک هورمون استرس است که نقش مهمی در تنظیم عملکرد بدن دارد، اما مقدار بیش از حد آن می‌تواند منجر به مشکلات مختلف سلامتی شود. این بیماری بیشتر در سگ های میانسال و مسن دیده می شود و می‌تواند ناشی از مشکلات مختلفی مانند تومورهای غده هیپوفیز یا غدد فوق کلیوی باشد. تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ مبتلا کمک کند. علائم این بیماری می‌تواند بسیار متنوع باشد و تشخیص آن را دشوار کند. در ادامه به نکات مهمی در مورد این بیماری می پردازیم تا اطلاعات جامعی در این زمینه کسب کنید.

علائم رایج بیماری کوشینگ در سگ ها

یکی از شایع ترین علائم افزایش تشنگی و ادرار است.سگ ممکن است بیشتر از حد معمول آب بنوشد و نیاز به دفع ادرار مکرر داشته باشد، حتی در طول شب.افزایش اشتها نیز یک علامت رایج است.سگ ممکن است به طور مداوم گرسنه باشد و به دنبال غذا بگردد، حتی اگر به تازگی غذا خورده باشد.ضعف عضلانی و خستگی نیز می‌تواند از علائم بیماری باشد.سگ ممکن است به سرعت خسته شود و تمایلی به فعالیت های بدنی نداشته باشد.ریزش مو، مخصوصا در ناحیه تنه، یکی دیگر از نشانه های احتمالی است.پوست ممکن است نازک و شکننده شود و مستعد ابتلا به عفونت های پوستی باشد.

ظاهر “شکم آویزان” نیز اغلب در سگ های مبتلا به کوشینگ دیده می شود.این حالت به دلیل تجمع چربی در ناحیه شکم ایجاد می شود.تغییرات رفتاری مانند بی قراری، تحریک پذیری و یا افسردگی نیز می‌تواند مشاهده شود.نکته مهم این است که تمامی این علائم ممکن است همزمان در یک سگ دیده نشوند و شدت علائم نیز می‌تواند متفاوت باشد.کوشینگ وابسته به هیپوفیز، که شایع ترین نوع است، ناشی از توموری در غده هیپوفیز است.این تومور باعث می شود که غده هیپوفیز بیش از حد هورمون ACTH تولید کند که به نوبه خود غدد فوق کلیوی را تحریک می کند تا کورتیزول بیشتری تولید کنند.

کوشینگ وابسته به آدرنال ناشی از توموری در یکی از غدد فوق کلیوی است.این تومور می‌تواند خوش خیم یا بدخیم باشد و به طور مستقیم باعث تولید بیش از حد کورتیزول می شود.تشخیص نوع کوشینگ برای تعیین بهترین روش درمانی بسیار مهم است.آزمایش های تشخیصی مختلفی برای افتراق این دو نوع کوشینگ وجود دارد.انتخاب روش درمانی مناسب به نوع کوشینگ و شرایط کلی سگ بستگی دارد.در برخی موارد، جراحی برای برداشتن تومور ممکن است گزینه مناسبی باشد.

تشخیص بیماری کوشینگ در سگ ها

تشخیص بیماری کوشینگ می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا علائم آن می‌تواند شبیه به علائم سایر بیماری ها باشد. دامپزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد و در مورد تاریخچه پزشکی سگ سوال می پرسد. سپس، آزمایش های خونی و ادراری برای ارزیابی سطح کورتیزول و سایر شاخص های سلامتی انجام می شود. تست های تخصصی تری مانند تست سرکوب دگزامتازون با دوز پایین (LDDST) و تست تحریک ACTH نیز ممکن است برای تایید تشخیص کوشینگ و تعیین نوع آن انجام شود. تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن، می‌تواند برای بررسی غدد فوق کلیوی و غده هیپوفیز انجام شود. تشخیص قطعی معمولاً نیازمند ترکیبی از این آزمایش ها است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به تکرار آزمایش ها باشد تا تشخیص دقیق تری حاصل شود.

درمان بیماری کوشینگ در سگ ها

درمان بیماری کوشینگ به نوع کوشینگ، شدت علائم و وضعیت کلی سلامتی سگ بستگی دارد. در کوشینگ وابسته به هیپوفیز، درمان معمولاً شامل دارودرمانی است. داروهایی مانند تریلوستان و میتوتان میتوانند به کاهش تولید کورتیزول کمک کنند. در کوشینگ وابسته به آدرنال، جراحی برای برداشتن تومور غده فوق کلیوی ممکن است گزینه مناسبی باشد. با این حال، جراحی همیشه امکان پذیر نیست و خطرات خاص خود را دارد. پرتودرمانی نیز ممکن است برای کوچک کردن تومورهای غده هیپوفیز استفاده شود. درمان حمایتی، مانند تغییر رژیم غذایی و مدیریت عفونت های پوستی، نیز می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ کمک کند. باید با دامپزشک خود در مورد بهترین گزینه های درمانی برای سگ خود مشورت کنید. پیگیری منظم با دامپزشک برای ارزیابی اثربخشی درمان و تنظیم دوز دارو ضروری است.